Ik stond vannacht op met een gevoel van “neeeee, niet weer naar buiten in de kou met al die thermolagen”, maar goed je bent toch de wacht en dus verantwoordelijk voor het schip. Dus, ja hoor, ik kwam er al uit, met twintig minuten om me aan te kleden, die zeker ook wel nodig waren gezien de vijftien lagen die ik aanhad.
Eenmaal op de wacht aangekomen was ik natuurlijk toch wel heel blij dat ik weer wacht had. Al die sterren en dat windje dat je voelt zijn echt genieten! Ook al hebben we nu al bijna drie weken geen land meer gezien, maken de sterren, dolfijnen en walvissen dat weer helemaal goed. Na mijn één-tot-vijfwacht ging ik weer lekker slapen om vervolgens om 12:30 uur weer gewekt te worden voor mijn volgende wacht waarin ik geen sterren meer boven aan de hemel zag, maar een stoet pilot walvissen en een partij grote en heftige golven. Echt heel erg gaaf. Als je aan het roer stond, moest je je goed vasthouden als het schip heen en weer ging. Dit was dus zeker weer zoals elke dag een dag om niet te vergeten.
Isabella