Na voor ons gevoel maanden zeilen op zee, zagen we vandaag voor het eerst eindelijk weer land. Het eiland was eerst wel even een soort fata morgana, want nadat we het op de horizon gespot hadden, duurde het nog een halve dag voordat we een voet aan wal konden zetten. Het prachtige Porto Santo bleek geen groen overgoten eiland als Madeira, maar een indrukwekkende rotsachtige bedoeling.
Het eiland ontdekken kon natuurlijk niet gelijk, want eerst moesten we ons schoolwerk afmaken. Na een halfuurtje riep kapitein Sam iedereen bij elkaar op het middendek. De spanning was om te snijden, maar al snel ebde die weg. Sam vertelde namelijk dat we tot 19u00 naar het thuisfront mochten bellen! Iedereen door het dolle heen en pakte snel alle telefoonopladers bij elkaar. Tijdens het bellen leek het alsof heel Porto Santo wist dat wij zouden komen, want het was op de kade een komen en gaan van auto’s van mensen die even de Thalassa kwamen bewonderen. Ook viel op dat het in Nederland al donker en herfstig is, terwijl het bij ons nog heerlijk zonnig en warm was. Het idee dat wij naar het mooie weer varen en de winter overslaan maakt ons toch heel blij!
’s Avonds hadden we nog een quiz van Sander over Porto Santo/Madeira. Wisten jullie bijvoorbeeld dat Colombus hier een tijd gewoond heeft? Daarna deden nog even gezellig een kopje thee in de salon en lekker vroeg naar bed, zodat we morgen goed uitgerust zijn voor de hike over het eiland!
Liefs
Lot