Nog maar 300 mijl naar de Azoren te gaan en dat betekent…?
SCHEEPSOVERNAME!
Inmiddels kennen de deelnemers het schip al goed. Het weer heeft zich van verschillende kanten laten zien tijdens deze oversteek. Weinig wind, helemaal geen wind, maar ook een goede windkracht 6. De komende dagen wordt er geen harde wind, maar wel draaiende, wind verwacht en dat is niet zo gunstig. We hebben dus haast, alle zeilen bij voor de kapitein van de derde scheepsovername!
Voormalig projectleider Mieke beschrijft tijdens School at Sea lichting 2014/2015 heel mooi hoe de dagen voor de scheepsovername waren.
Het waait flink, een goede regenbui op zijn tijd, er zijn best hoge golven en het gonst van de opwinding voor de één na laatste scheepsovername die begint op driehonderd mijl voor bestemming Horta, Azoren.
De inventiviteit van de leerlingen neemt toe. Er wordt gesolliciteerd naar uiteenlopende, zelfbedachte functies: van toiletjuffrouw tot stuurhutpurser. De toiletdames willen eigenlijk hard aan hun school werken, de stuurhutpurser is gewoon nieuwsgierig naar wat er allemaal in de stuurhut gebeurt. En de scheepsarts in spe? Haar motivatie beschrijft ze mooi in haar handgeschreven sollicitatiebrief. De sollicitatiebrief van de machinist was kort maar krachtig: ‘ik word gewoon weer machinist’: Daar hoeft ook niemand over na te denken. Op het lijf geschreven, voor de derde keer op rij is dat dezelfde, daar hebben we allemaal alle vertrouwen in.
Het is natuurlijk belangrijk dat er goed gegeten wordt tijdens de scheepsovername, en ja, gelukkig, onze twee kooktoppers bundelen hun kook- en sollicitatiekrachten, worden aangenomen en gaan ons een paar dagen lekker verwennen met hun kookkunsten. Onze vaste bakker heeft een compagnon en in zijn vrije tijd thuis bakt hij op een middeleeuwse manier brood. We zijn nieuwsgierig wat deze combi tijdens de scheepsovername gaat opleveren: middeleeuws Regina Maris brood?
De bekendmaking van de functies is altijd een spannend moment: wie wordt er kapitein? En wie zijn de stuur- en bootsmannen? Was ik goed bezig met mijn voorbereiding? Heeft de stuurman/kapitein wel gezien wat ik allemaal kan en doe tijdens mijn wachten? Ben ik er nu klaar voor?
Om het goed vast te leggen zijn er twee razende reporters, zij maken een filmverslag van de scheepsovername. Slimme meiden: van zowel een hoog als vanuit een laag perspectief gaan ze het vastleggen, fysiek een ijzersterk koppel! (Je zou ze samen moeten zien ramenlappen!) Sommige SaS’ers solliciteren op meerdere functies: niet geschoten is altijd mis, anderen vinden het fijn om wacht te lopen en matroos te zijn.
En dan komt het verlossende woord: de kapitein is een dame die het dubbel en dwars verdiend heeft, ze heeft drie ijzersterke stuurmannen en drie dijken van bootsmannen. Eerst hier wat teleurstelling en daar wat opwinding, maar uiteindelijk kan iedereen zich in de benoemingen vinden.
Ik kijk erg uit naar deze scheepsovername!
Mieke (projectleider)
Voor Jesse uit School at Sea jaar 2018/2019 was de kapitein Thomas, en zij kregen wel veel wind!
Vandaag is de derde scheepsovername begonnen met Thomas als kapitein. De dag begon al met veel wind en vooral heel veel dolfijnen. In de ochtend werd iedereen naar de stuurhut geroepen voor de sollicitatiegesprekken en daarna gingen Sam en Pascal overleggen over wie welke functie zou krijgen. Ik had gesolliciteerd voor stuurman, maar omdat niemand voor kok had gesolliciteerd, had ik me ook aangeboden als kok, samen met nog twee andere SaS’ers.
Tijdens de lunch kwam Sam naar de eetzaal waar alle leerlingen toen ook waren en maakte hij de functies bekend. Thomas is kapitein geworden en ik behoor samen met twee anderen tot het keukenteam. Die middag ging de wind alleen maar harder waaien en begon het aan één stuk door te regenen. Vanaf 17:00 uur begon de scheepsovername en besloot kapitein Thomas dat er gegijpt moest worden. Die avond hebben we gegijpt, wat erg moeilijk was door het zware weer. Ondanks het slechte weer ging alles goed, behalve dat de schoot van het grootmarsstagzeil knapte, omdat het door geschavield was. De komende dagen wordt heel rustig weer voorspeld, dus we verwachten een mooie derde scheepsovername.
Jesse
En ook Elisa uit School at Sea lichting 2019/2020, heeft vertrouwen in het team dat de scheepsovername tot een goed einde moet brengen!
Het is dag twee van de scheepsovername en ik ben net klaar met mijn één-tot-vijfdagwacht. Ik heb zelden zo’n actieve één-tot-vijfwacht gehad. Om 13:00 uur stuurde stuurvrouw Maura de eerste matrozen naar beneden om de lunch te halen, maar nog voordat die er was, hadden we de onderbram al gezet.
Na de lunch haalden we een schoot en wat neerhalers door en gingen er twee SaS’ers de mast in om de stagzeilen in te pakken. De lucht was grijs en er kwamen buien aan. Ik bereidde de matrozen voor om de onderbram weer weg te halen en toen de bui er eenmaal was, konden we het zeil snel weghalen. De bui trok snel over en de onderbram kon weer gezet worden, net zoals het grootmarsstagzeil. Toen alles weer netjes stond, haalden we de braslijnen door met een derde handje. Dat is een soort katrol die het makkelijker maakt een lijn aan te trekken. We trokken een beetje te hard en hebben nog net geen ra gebroken, maar de lijnen stonden wel heerlijk strak.
Even later trok er weer een bui over, dus je raadt het al: onderbram weg! En het grootmarsstagzeil ook natuurlijk. Tijdens het buitje kwam de keukendienst heerlijke sushi brengen, die we helaas snel naar binnen moesten proppen om het zeil weg te kunnen halen. Het buitje was over en er vertrokken weer twee SaS’ers de mast in om wat stagzeilen in te pakken en toen ze weer beneden waren, kon de onderbram er eigenlijk wel weer bij.
Tijdens het laatste buitje van onze wacht haalden we nóg meer zeilen weg (en ja, natuurlijk weer die onderbram) en gingen we op een gegeven moment acht knopen op maar drie zeiltjes! Het was hard werken, maar leuk hebben we het wel gehad.
Elisa
